مرحله‌ی دوم
عبدالله کوثری
عبدالله کوثری شاعر و مترجم ایرانی متولد سال ۱۳۲۵ در همدان و دانش‌آموخته‌ی کارشناسی اقتصاد از دانشگاه ملی (شهید بهشتی) است. او اکنون در مشهد سکونت دارد اما از ۱۳۲۷ همراه خانواده به تهران آمد و شعرهایش در سال ۱۳۴۶ در هفته‌نامه‌ی خوشه به سردبیری احمد شاملو چاپ می‌شد. کوثری از اوایل دهه‌ی ۱۳۵۰ به کار ترجمه روی آورد. اولین کتاب او (با همکاری دکتر مهددی تقوی) با عنوان دکترین کیسینجر_ نیکسون در ۱۳۵۳ منتشر شد. از آن زمان تا امروز کوثری دل به ترجمه سپرده و در طول چهار دهه بیش از هشتاد عنوان کتاب با ترجمه‌ی او به دست علاقمندان رسیده است.
او در زمینه‌ی معرفی ادبیات امریکای لاتین ترجمه‌ی آثاری از کارلوس فوئنتس، ماریوبارگاس یوسا، خوسه دونوسو، آریل دورفمن و ماشادو د آسیس و ترجمه‌ی پنجاه داستان کوتاه از پنجاه نویسنده‌ی آمریکای لاتین را در کارنامه دارد. همچنین ترجمه‌ی مقالات بسیاری که از این نویسندگان در مطبوعات منتشر شده است.
در زمینه‌ی ادبیات کلاسیک او به ترجمه‌ی مجموعه آثار آیسخولوس، گزیده آثار اوریپیدس، دو تراژدی از سنکا و ریچارد سوم از ویلیام شکسپیر و در زمینه‌ی نقد و بررسی آثار ادبی به ترجمه‌ی ۱۳ کتاب از مجموعه‌ی نسل قلم، نقد و بررسی تامس مور، اراسموس و هومر، ویرژیل، ادم اسمیت و شکسپیر همت گماشته است.
در حوزه‌‌های دیگر نیز او به ترجمه‌ی آثاری همچون «تاریخ اقتصادی خاورمیانه و آفریقای شمالی» اثر چارلز عیساوی، «ایران جامعه‌ی کوتاه‌مدت و سه مقاله‌ی دیگر» از همایون کاتوزیان و «کلنل محمدتقی‌خان پسیان و ناسیونالیسم انقلابی در ایران» اثر پاتریشیا کرونین پرداخته است.
کوثری در سال ۱۳۸۹ به عنوان مترجم برگزیده‌ی خوانندگان نگاه نو، در سال ۱۳۸۶ به عنوان منتخب جایزه‌ی روزی روزگاری و در سال ۱۳۹۱ به عنوان منتخب جایزه‌ی آثار برتر ادبیات نمایشی و نیز در هیجدهمین جشنواره‌ی تئاتر تجربه (دانشگاه تهران) برگزیده شده است.
ارسال نظر