به گزارش ایسنا
انتقاد آیدا و موسسهی الف. بامداد از سایت «شاملو»
آیدا شاملو و موسسهی الف. بامداد در واکنش به انتشار مطلبی انتقادی درباره‌ی اصل برگزاری جایزهی «شاملو» و فعالیت‌های این موسسه از سوی وب‌سایت رسمی «احمد شاملو» به انتقاد از این مطلب و نیز برخی اقدام‌های سایت رسمی این شاعر در سال‌های اخیر پرداختند.
به گزارش ایسنا، چندی پیش هم‌زمان با بیست و یکم آذرماه، زادروز احمد شاملو سایت رسمی این شاعر با انتشار مطلبی به انتقاد از اصل برگزاری جایزهی شعر «شاملو» و نیز فعالیت‌های موسسهی الف. بامداد پرداخت. سایت رسمی «احمد شاملو» در بخشی از این مطلب گفته بود که «موسسهی الف. بامداد که بانی جایزهی احمد شاملوست، نه ناشر آثار شاعر است و نه صاحب حقوق آثار او. قراردادهای انتشار آثار پیش از درگذشت شاملو وجود داشته‌اند و فقط ناشران آثار صاحبان حقوق آثارند».
این سایت همچنین در این نوشتار قرارداد نشر دیجیتال و اینترنتی شاملو (که به صورت متمرکز تمام آثار و نشانه‌های احمد شاملو را شامل می‌شود؛ منتشرشده و منتشرنشده) را «انحصارا و دائما» در اختیار خود دانسته و آورده بود که «در اکثر قراردادهای احمد شاملو، دو نفر سرپرست معین شده است: متشکل از خانم آیدا سرکیسیان و آقای ع. پاشایی. سرپرستان، صاحبان حق انتشار آثار نیستند و وظیفه‌ی آن‌ها عمدتا نظارت بر کیفیت فنی انتشار است: از جمله ویراستاری متون و غیره.»
سایت رسمی «احمد شاملو» در بخش دیگری از این مطلب که با واکنش‌هایی در جامعهی ادبی مواجه شد، عنوان کرده بود از اولین‌باری که ایده‌‌ی راه‌اندازی جایزهی «احمد شاملو» در موسسه مطرح شد، آن‌ها مخالفت خود را کتبا به موسسه اعلام کرده‌اند.
حالا آیدا شاملو (سرکیسیان)، همسر شاعر و نیز موسسهی الف.بامداد با انتشار مطالبی جداگانه به انتقاد از این اقدام سایت رسمی «احمد شاملو» و ارائه‌ی توضیحاتی در خصوص مطالب عنوان‌شده پرداخته‌اند.
آیدا شاملو انتقاد خود را در نوشتاری چنین آورده است: «من خویشاوند نزدیک هر انسانی هستم که...» (احمد شاملو)
به یاد فاخته افتادم. این پرنده تخمش را در آشیانه پرندگان دیگر و کنار تخم‌های آن‌ها می‌گذارد. جوجه‌فاخته که از تخم درآمد، قدری که جان گرفت، تخم‌های پرنده‌‌ی صاحب لانه را یکی‌یکی بیرون می‌اندازد. پرنده‌‌ی مادر که او را جوجه‌‌ی خود می‌پندارد برایش غذا می‌آورد و جوجه‌فاخته آن قدر می‌خورد تا آن که بزرگ‌تر از پرنده‌‌ی صاحب لانه می‌شود! ولی باز می‌ماند و می‌خورد و ...
ما دوستان شاملو چه خوب می‌دانیم که او در تمام عمر تا چه حد از انحصارطلبی و اقتدارگرایی بیزاری می‌جست!
به رغم تلاش‌هایی که در ۲۰ سال پس از غیاب احمد شاملو به کار بسته‌ام، هرگز موفق نشده‌ام که هیچ مداخله و نظارتی بر روال کار و مطالب منتشرشده در سایت رسمی «احمد شاملو» داشته باشم؛ تا آن جا که حتا سایت «خانه‌موزه‌‌ی بامداد» که حاصل همکاری ما و تلاش داوطلبانه‌‌ی ۱۲ جوان دوستدار و علاقه‌مند به شاملو بود و در زیردامنه‌‌ی سایت رسمی بارگذاری شده بود، پس از مدتی کوتاه بی هیچ اطلاع و مشورت به بهانهی به‌روزرسانی نشدن، به یک اشارت یک‌باره از روی سایت حذف شد و ثمره‌‌ی همت و تلاش جمعی به سادگی بر باد رفت. چه کنیم، مطالبه‌گری را به ما نیاموخته‌اند.
سایت رسمی «احمد شاملو» چنان که از نامش پیداست می‌بایست مختص نشر آثار احمد شاملو باشد، نه تریبون شخصی یا گروهی خاص.
چند سالی است که حقوق و اختیارات مادی‌ام را به عنوان احدی از ورثه به موسسهی الف. بامداد هبه کرده و حقوق و اختیارات معنوی‌ام را به عنوان سرپرست آثار احمد شاملو نیز به این موسسه سپرده‌ام. از این رو موسسه در آینده، همچون اکنون، به صورت شورایی رسیدگی به اموری همچون نظارت بر چاپ و هر صورت انتشار آثار شاملو، اداره‌ی «خانه‌موزه‌‌ی بامداد» و برگزاری جایزهی شعر احمد شاملو و... را عهده‌دار خواهد بود. از سخنان ناروا و بی‌پایه‌ای که بداندیشانه در سایت شاملو به افراد محترمی همچون اعضای موسسهی الف. بامداد، ناشرها و شاعرهای شرکت‌کننده در جایزهی شعر و داورهای آن نسبت داده شده، سخت آزرده‌خاطرم.
جایزهی شعر «شاملو» در آغاز راهی است دشوار، این جایزه یک فرصت است و هم‌پای جوایز ادبی مستقل دیگر فارغ از نامی که بر پیشانی دارند در ایجاد پویایی در فضای شعر، مسأله کردن شعر به مثابه آینه‌ی تمام‌نمای فرهنگ و ساختارهای ذهنی ِ تاریخی‌اجتماعی و در برانگیختن توجه جامعه به اهمیت فراموش‌شده‌‌ی شعر امروز می‌کوشد. جایزهی «شاملو» پس از شش دوره تلاش برای بقا، به واسطه‌‌ی نقدپذیری و ساختارمندی‌اش تداوم یافته است. اگرچه امروز شعله‌‌ی امیدی است خرد، اما تواند بود که با حسن نیت و اشتیاق دست‌اندرکاران و حمایت موسسهی الف.بامداد و جامعهی شعری، در راستای اندیشه‌‌ی شاملو مبنی بر تلقی شعر به مثابه عنصری رهایی‌بخش و تأکید او بر عاملیت زبان، گسترش یابد، مرزها را درنوردد و سرانجام روزی مشعلی فروزان و روشنایی‌بخش شود.
«آن‌که می‌اندیشد
به ناچار دم فرو می‌بندد
اما آن‌گاه که زمانه
زخم‌خورده و معصوم
به شهادتش طلبد
به هزار زبان سخن خواهد گفت.»
همچنین هیئت‌مدیره‌ی موسسهی الف.بامداد (آیدا سرکیسیان، ع. پاشایی، محمد نصیری، عبدالله سالم و حسن کیائیان) در انتقاد به این اقدام سایت رسمی «احمد شاملو» در مطلبی آورده است:
«آن نابسوده را
که بر زبان ماست
کجا آموخته‌ایم؟»
(احمد شاملو)
چندی است که سایت رسمی «احمد شاملو» به بهانهی مخالفت با اهدای جایزهی شعری به نام این شاعر بزرگ، در رفتاری غیرمسئولانه و غیرمدنی، مرتکب هتاکی در مورد موسسهی الف. بامداد و اعضای آن و به‌خصوص دو سرپرست محترم آثار آقای شاملو یعنی سرکار خانم آیدا سرکیسیان و آقای ع. پاشائی شده است.
طرفه آن که گردانندگان این سایت جایگاه و اعتبار خود را در سال ۱۳۷۷ با امضای قراردادی از سوی ع. پاشائی به وکالت از طرف احمد شاملو به دست آورده‌اند.
جایزهی شعر «احمد شاملو» که امسال ششمین دوره‌ی آن به همت نهاد برگزارکننده این جایزه برگزار شد هرساله به پیشنهاد و تصویب اکثریت اعضای موسسهی الف. بامداد راه‌اندازی شده و در این مدت کوتاه با استقبال گسترده‌‌ی ناشران و به‌خصوص شعرای جوان کشورمان مواجه شده است.
هر شخص حقیقی یا حقوقی می‌تواند با این جایزه یا دیگر جوایز مستقلی که در کشورمان در حوزه‌ی هنر و ادبیات به منتخبان آن اهدا می‌شود موافق یا مخالف باشد ولی «تهمت زدن و هتاکی» به این موسسه، نهاد برگزارکننده‌‌ی جایزه، داوران محترم آن و ناشران امری است غریب، ناپسند و غیرقابل دفاع.
هرچند سرپرستان آثار احمد شاملو بر اساس قرارداد منعقده حق نظارت بر فعالیت‌های این سایت را دارا هستند، مدت مدیدی است که خانم آیدا شاملو از این سایت در جلسات موسسه به دلیل بی‌توجهی به تذکرات ایشان گله‌مند بودند.
با وجود این که خانم آیدا و آقای ع. پاشائی حق سرپرستی خود را به این موسسه تفویض کرده‌اند متأسفانه گردانندگان این سایت در رفتاری عجیب و غیرمعمول به جای هم‌سویی با سیاست‌های کلی موسسه در پیش‌برد امور محوله، پرچم مخالفت با در حقیقت ناظر عملکرد خود را برافراشته و بر طبل جنگ و دعوا می‌کوبند.
هیئت‌مدیره‌ی موسسهی الف.بامداد ضمن دعوت ناشران و گردانندگان سایت رسمی آقای شاملو به نصب‌العین قرار دادن موضوع قرارداد منعقده و هدایت عملکرد آن، تنها در چهارچوب این اهداف، به ایشان توصیه می‌کند که براساس ماده ۹ قرارداد، نظارت سرپرستان و نمایندگان آن‌ها را بر فعالیت‌های خود پذیرفته و مانع از آن شوند که سایت رسمی «احمد شاملو» به جای پرداختن به وظیفه‌ی ذاتی خود تبدیل به تریبونی جهت فعالیت در حوزه‌های دیگر _ ضمن احترام به نظرات گوناگون _ شود.
انتظار ما از این دوستان تلاش در راستای موضوع قرارداد خود و شناساندن هرچه بیشتر شاعر بزرگ ما، احمد شاملو به نسل جوان کشور ما است. این مهم با غوغاسالاری و هتک حرمت کسانی که سال‌ها امتحان خود را در صحنه‌های فرهنگی و اجتماعی کشورمان پس داده‌اند کوچک‌ترین هم‌خوانی ندارد.»
ارسال نظر