فرزاد کریمی

فرزاد کریمی، پژوهشگر، شاعر و منتقد ایرانی متولد ۱۳۵۵ در آباده، دانش‌آموخته‌ی رشته‌های مهندسی عمران، دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تربیت مدرس، پسادکتری مطالعات میان‌رشته‌ای ادبیات و فلسفه از دانشگاه تهران و در حال حاضر دانشجوی فلسفه‌ی غرب در دانشگاه اصفهان است.

از آثار پژوهشی منتشرشده از او می‌توان به

 «روایتی تازه بر لوح کهن: تحلیل روایت درشعر نو ایران» و «تحیل سوژه در ادبیات داستانی پسامدرن ایران» از  مجموعه‌شعرها می‌توان از «فعلاً بدون نام» و «اقلیما» نام برد. همچنین مقالات متعددی از او در مجله‌های دانشگاهی و نشریات عمومی و ارائه‌شده در همایش‌های ادبی دانشگاهی کشور منتشر شده است.

او در حوزه‌ی شعر و داستان معاصر و فرهنگ عمومی ایران، در زمینه‌های روایت‌شناسی، نشانه‌شناسی، تحلیل محتوای متون ادبی (با رویکرد فلسفه‌ی معاصر غرب)، نقد آثار ادبی و هویت‌شناسی در زمینه‌ی زیست ایرانیان فعالیت می‌کند و در مقاله‌های پژوهشی‌اش بیش‌تر به تحلیل محتوای متن ادب معاصر فارسی می‌پردازد. همچنین تعداد قابل توجهی نقد متون ادبی و نقد کتاب‌های مرتبط با نظریه‌های ادبی در کارنامه‌ی او وجود دارد. از جمله می‌توان به نقد کتاب‌هایی از علی تسلیمی، حسین پاینده و حمیدرضا شعیری اشاره کرد.